NOCHE DE SAN JUAN
Ven, dame tu mano, pidamos un deseo,
o quememos todo lo malo que no queremos.
Saltemos la hoguera, bebamos queimada,
¡qué más da que no seamos gallegos!
Somos mundanos, habitantes de esta tierra,
podemos hacer lo que nos pida el cuerpo,
y esta noche quiero tumbarme en la arena
y de amor y de vida ponernos ciegos.
Brujas o meigas, olas y hechizos,
versos, palabras, danzas y fuego,
reunámonos todos de mano en mano,
acudamos juntos al cuentacuentos.
La noche más corta del año se acerca,
la oscuridad va cargada de secretos,
al fin viene el solsticio de verano,
qué largo se ha hecho el invierno.
En una mágica noche de San Juan
me crearon entre rutina y anhelos,
me dieron forma durante nueve meses,
y llegué al mundo repleta de sueños.
Hoy, esta noche, celebro la vida,
ésa que se cuece a fuego lento,
la que hierve deseosa de sí misma,
la que arde llena de deseo.
Conxuro da queimada:
Mouchos, coruxas, sapos e bruxas. Demos, trasnos e dianhos, espritos das nevoadas veigas. Corvos, pintigas e meigas, feitizos das mencinheiras. Pobres canhotas furadas, fogar dos vermes e alimanhas. Lume das Santas Companhas, mal de ollo, negros meigallos, cheiro dos mortos, tronos e raios. Oubeo do can, pregon da morte, foucinho do satiro e pe do coello. Pecadora lingua da mala muller casada cun home vello. Averno de Satan e Belcebú, lume dos cadavres ardentes, corpos mutilados dos indecentes, peidos dos infernales cus, muxido da mar embravescida. Barriga inutil da muller solteira, falar dos gatos que andan a xaneira, guedella porra da cabra mal parida. Con este fol levantarei as chamas deste lume que asemella ao do inferno, e fuxiran as bruxas acabalo das sas escobas, indose bañar na praia das areas gordas.
¡Oide, oide! os ruxidos que dan as que non poden deixar de queimarse no agoardente, quedando así purificadas. E cando este brebaxe baixe polas nosas gorxas, quedaremos libres dos males da nosa ialma e de todo embruxamento. Forzas do ar, terra, mar e lume, a vos fago esta chamada: si e verdade que tendes mais poder que a humana xente, eiqui e agora, facede cos espritos dos amigos que estan fora, participen con nos desta queimada.
A mi madre, por su Santo.
![]() |
Imagen by Periódico El Gancho |
Comentarios
Publicar un comentario
¡Gracias por tus palabras!